Dat was wel even schrikken, toen ik van vakantie thuiskwam. De hele bak zat onder de draadalg. Voordat ik wegging, had ik ervoor gezorgd, dat de planten uitgedund waren en niet te hoog, de ruiten schoongemaakt, de voederautomaat ingesteld enz. Naar mijn idee kon er dus niets misgaan.
Nou ja, de planten zouden wel gegroeid zijn en de voorruit zou wel wat bealgd zijn, maar ik had niet gerekend op een zo grote explosie van draadalg. De voederautomaat had zijn werk prima gedaan. Dat kon ik zien aan de hoeveelheid voer, die het had gebruikt. Mijn buren kunnen een gup nog niet van een haai onderscheiden, dus ik hoef hen niet te vragen om mijn aquarium in de gaten te houden. Ik denk dan maar zo: als de vissen maar op tijd hun droogje krijgen (natje is in dit verband niet noodzakelijk; dat hebben ze genoeg), dan zien we wel weer als we thuiskomen.
Zoals bekend, is draadalg aardig te verwijderen met een oude tandenborstel, dus toen we de caravan en de auto hadden uitgeladen en alles weer zo’ n beetje op zijn plaats terug hadden gezet, zou ik aan het aquarium beginnen, maar het was inmiddels etenstijd geworden en ik ging maar wat bij de chinees halen. Nou ja, u begrijpt het al, ik had toen geen zin meer om die bak overhoop te halen. Ik sprak met mijn vrouw af, dat ik dat de volgende morgen zou doen. Eigenlijk zinde me het niet om nog een dag te wachten, maar ik had een lange reis achter de rug en je slaat ervan versteld hoeveel er uit zo’ n caravan komt, dus dan toch maar morgen. De hele avond zat ik met een schuin oog naar de bak te kijken en hield mijzelf voor, dat het morgen best wel kon. Die ene dag kon er ook nog wel bij. Toen we naar bed gingen, kon ik de slaap moeilijk vatten. Die draadalg zat me behoorlijk dwars. Eindelijk viel ik in slaap en droomde ik van niets anders dan draadalg. De hele kamer en slaapkamer zaten vol en het groeide en groeide maar. Ik raakte er zo langzamerhand in verstrikt. Ik kon me niet meer bewegen en met een kreet schoot ik wakker.
Draadalg onder de microscoop gezien“Wat doe je nou?” vroeg mijn vrouw verschrikt. “Maak me los!” schreeuwde ik. Gelukkig kwam ik snel bij mijn positieven en vertelde mijn vrouw wat ik gedroomd had. “Je moet morgenochtend maar gauw aan je bak beginnen”, zei ze. Ik keek op de klok en het was al bij halfzes. “Ik ga eruit”, zei ik vastberaden, “ik ga aan mijn bak beginnen. Ik kan toch niet meer slapen”.
Beneden gekomen, zette ik de tijdklokken op ‘aan’ en viel de draadalg bij nader inzien best wel mee. Ik pakte de tandenborstel en toog aan het werk. Nadat de draadalg verwijderd was, begon ik aan het herfatsoeneren van de planten. Inmiddels was mijn vrouw beneden gekomen, want het begon al licht te worden buiten. “Nog even de voorruit schoonmaken”, zei ik, “dan ben ik klaar.” Toen dat gebeurd was, zag ik, dat ik toch wel zo’n drie uur aan het rommelen was geweest. Ik vind dat rommelen in je bak eigenlijk wel leuk. Nou ja, logisch natuurlijk, anders begin je niet aan een aquarium!
Ik wilde toch wel graag verschoond blijven van een toeneming van draadalg, dus belde ik mijn broer maar eens op, die ook een verwoed aquarist is. Hij vertelde, dat hij deze plaag ook wel eens gehad had en over turf was gaan filteren en een aantal malen het water had ververst. Dit had bij hem voortreffelijk geholpen. Ik ben daar toen ook maar toe overgegaan en na een aantal weken was ik inderdaad aardig van die alg af. Ik moet het wel in de gaten houden en zodra ik denk dat ik wat zie: meteen met de tandenborstel de bak in.
Hoe het zal zijn als ik weer eens van vakantie terug kom? We wachten maar af. Ik heb me voorgenomen om daar niet meer over in te zitten, want na een paar uur werk heb je toch weer een prachtige onderwatertuin, waar je elke keer weer van geniet.
