Gymnocorymbus ternetzi
Gymnocorymbus ternetzi
Zwarte tetra of Rouwrio.
Hoog.
6 cm.
Rugpartij olijfgroen. Buik wit met krachtige zilverglanzende boventoon. Op de kop via het oog een zwarte band, snuit eveneens zwart. Achter het kieuwdeksel alsmede onder de rugvin een brede zwarte dwarsband. Achterste lichaamshelft zwart. Rugvin, vetvin en aarsvin eveneens zwart. Overige vinnen min of meer kleurloos doorzichtig, staartvin met witte punten. Oudere dieren zijn minder kleurintensief.
De vrouwtjes zijn wat groter en dikker in de buikstreek en hebben een wat bredere rugvin.
Geen eisen.
Scholenvis.
Middenzone.
Zuid-Amerika.
Rasbora pauciperforata
Rasbora pauciperforataVuurstreeprasbora.
Langwerpig.
6 cm.
Grondkleur geel-wit zilverglanzend. Rug geel tot bruinachtig doorschijnend. Kop aan de bovenzijde geel-oranje, buik zilverwit. Vanaf de kieuwdeksel een prachtig iriserende zachtrode tot koperrode lengtestreep die zich uitstrekt tot in de staartwortel. Hieronder een blauw-zwarte smalle bies, die zich naar achteren verbreedt. Onderzijde staartsteel donker tot goudglanzend. Onder opvallend licht over het hele lichaam een zilverglanzende tot grasgroene gloed. Vinnen zachtgeel doorzichtig.
Bij volwassen dieren is de buik van het vrouwtje voller en ronder dan die van het mannetje.
Niet te hard en lichtzuur.
Scholenvis.
Middenzone.
Azië.
Bijzonderheid: rustige, maar schuwe vis, vooral met drukke medebewoners.
Rasbora heteromorpha, Foto: A. de Graaf
Rasbora heteromorpha
Kegelvlekbarbeel.
Tussen hoog en langwerpig in.
5 cm.
Grondkleur zilvergrijs met zachtrode tot violetglanzende boventoon. Een blauwzwarte kegelvormige vlek siert het acherlijf. De hiervoor gelegen zone met prachtige goudglans. Vinnen geelachtig. Rug- en aarsvin aan de basis met rode gloed en eerste vinstralen bruinrood tot zwart.
De mannetjes zijn slanker gebouwd en de zwarte vlek is groter dan die van de vrouwtjes.
Niet te hard en lichtzuur.
Scholenvis.
Midden- en boven-zone.
Azië.
Dermogenys pusillus
Dermogensis pussilusHalfsnavelbekje.
Langwerpig.
7 cm.
De grondkleur is sterk afhankelijk van de uiteenlopende vindgebieden. Uit Java afkomstige dieren zijn overwegend zilverglanzend, rug zachtbruin met groene boventoon, buik zilverachtig wit. Onder opvallend licht overheerst een blauwachtige boventoon. De verlengde onderkaak is doorgaans gesierd met een donkere lengtestreep welke eveneens rood kan zijn. Bij enkele exemplaren is een onduidelijke schoudervlek aanwezig. Vinnen geelachtig of krachtig geel.
Levendbarend. Het mannetje heeft een gonopodium. Verder is het mannetje kleiner dan het vrouwtje en de mannetjes hebben een rode vlek op de rugvin. Wat harder en licht alkalisch water. Enige zeezouttoevoeging aan het water is goed voor de halfsnavelbek.
Scholenvis.
Oppervlakte.
Azië.
Bijzonderheid: halfsnavelbekken kunnen snel schrikken en zwemmen als reactie daarop tegen de aquariumruiten. Daarmee kunnen ze de onderste, naar voren uitstekende kaak beschadigen of zich zelfs dodelijk verwonden.
Corydoras adolfi, Foto: A.Ras
Corydoras adolfi
Pantsermeerval. Er zijn veel soorten Corydoras.
Tussen langwerpig en hoog in.
Varieërt per soort van 3 tot 6 cm.
Varieërt per soort. Grijsachtig, zilverkleurig, zwart en bruin.
Voor alle soorten geldt dat de mannetjes wat slanker zijn dan de vrouwtjes. Bij sommige soorten zijn de rugvinnen van de mannetjes wat spitser.
Niet van belang.
Scholenvis.
Bodem.
Zuid-Amerika.
De pantsermeerval is de meest gebruikte bodemvis. Ze woelen graag in de bodem, die daarom van fijn grind of zand dient te zijn en niet van grof grind.
Hemigrammus rhodostomus
Hemigrammus rhodostomus , Foto: J. KosterRoodkopzalm.
Langwerpig.
6 cm.
De kleur is zilver met metaalblauwe glans, naar de rug toe meer in groenachtig overgaand. De gehele kop, inclusief kieuwdeksels en nek, is bloedrood gekleurd.
De vinnen, behalve de staartvin, zijn kleurloos. De twee staartvinlobben van de diep ingesneden staart worden gescheiden door een van de staart-vinbasis uit puntig toelopende, diepzwarte streep. Op beide staartvinlobben bevindt zich verder een diepzwarte ovalen vlek, omzoomd door een crèmewitte tekening. De twee buitenste staartvinstralen zijn donker gekleurd.
De vrouwtjes hebben een dikkere buikpartij.
Zacht en lichtzuur.
Scholenvis.
Middenzone.
Zuid-Amerika.
Hyphessobrycon flammeus, Foto: Wikipedia
Hyphessobrycon flammeus
Rode Rio.
Hoog.
4,5 cm.
Grondkleur messinggeel, rug olijfgroen, buik witachtig, achterste lichaamshelft fraai rood iriserend. Twee duidelijke, min of meer kommavormige schoudervlekken die zich naar onderen versmallen. Indien de lichtinval gunstig is, wordt een smalle lengtestreep zichtbaar. Met uitzondering van de borstvinnen, alle vinnen prachtig rood. Rugvin met melkwitte voorkant, aarsvin met zwarte zoom.
De vrouwtjes zijn wat groter en minder intensief gekleurd dan de mannetjes.
Zacht en lichtzuur.
Scholenvis.
Middenzone.
Zuid-Amerika.
Yasuhikotakia sidthimunki voorheen Botia sidthimunki
Yasuhikotakia sidthimunki, Foto:P. BusDwergbotia.
langwerpig.
4 cm.
Grondkleur zilverachtig met gele boventoon. Rug donkerder tot goudachtig bruin. Onderzijde zilverachtig wit. Op het lichaam diepzwarte vlektekeningen die veelal ineenvloeien en slechts min of meer ronde uitsparingen van de grondkleur vrijlaten. De donkere pigmentering kan zich beperken tot de rug en de bovenste lichaamshelft, maar zich evenzeer uitstrekken tot op de onderste lichaamshelft. Op de kop is altijd een duidelijke streep aanwezig, die vanaf de snuit via het oog loopt. Bij oudere dieren is de pigmentering meer bruinachtig. De vinnen zijn kleurloos transparant. In de twee staartvinlobben ontwikkelen zich bij oudere dieren donkere vlekken, waarvan het aantal eveneens met de leeftijd toeneemt tot een maximum van drie vlekken in elke vinlob.
De buikpartij van het vrouwtje is wat ronder dan van het mannetje.
Zacht en lichtzuur.
Scholenvis.
Onderste waterlagen.
Azië.
Bijzonderheid: de dwergbotia is een leuk en levendig visje, dat regelmatig wat in de bodem wroet. Maar dat neemt nooit dramatische vormen aan. Het is helaas een zeldzaam visje aan het worden, omdat het nog steeds moeilijk is na te kweken en de weinigen biotopen waar het nog voorkomt steeds verder afgebroken worden. Daardoor is de dwergbotia moeilijk verkrijgbaar en dus duur. Maar als je een schooltje aan kunt schaffen, zal je er zeker geen spijt van krijgen.
Epalzeorhynchus siamensis, Foto: De Winters
Epalzeorhynchus siamensis
Geen Nederlandse naam voor bekend.
Langwerpig.
12 cm.
Vanaf het voorste snuitpuntje loopt via het oog een bruinzwarte band over het lichaam tot aan de uiterste rand van de staartvin. Aan de bovenzijde is deze band afgezet door een glanzende goudkleurige streep die echter niet in de staartvin doorloopt, maar in de staartwortel eindigt. Boven deze gouden streep is de rug donker olijfbruin, terwijl de buikpartij onder de zwarte lengtestreep zilverachtig met een enigszins roodbruine waas is. De borstvinnen zijn kleurloos, overige vinnen roodachtig.
Onbekend.
Niet al te hard water.
Solitairvis, maar het beste is met drie exemplaren in een wat grotere bak.
Bodem en soms middenzone.
Azië.
Bijzonderheid: deze vis schijnt een van de weinigen te zijn die regelmatig blauwe alg eet.
Thayeria boehlkei
Thayeria boehlkeiHockeystick.
Langwerpig.
6 cm.
Grondkleur zilverachtig wit, rug donkergroen met goudglans, buik vuilgeel tot lichtgroen. Vanaf het kieuwdeksel loopt een diepzwarte, brede lengtestreep tot in de onderste staartvinlob. Hieronder een fraaie goudglanzende zone. Rugvin aan de basis geelrood. Aarsvin aan de voorzijde met witte zoom. De overige vinnen kleurloos doorzichtig.
De mannetjes zijn wat kleiner en slanker dan de vrouwtjes.
Weinig eisen.
Scholenvis.
Middenzone en oppervlakte.
Zuid-Amerika.
Bijzonderheid: doordat de onderste staartvinlob van de hockeystick veel groter is dan de bovenste, zwemt de vis schuin, met de kop omhoog, in het water. Dat is ook de ruststand van de hockeystick. Alleen als de vis snel zwemt, b.v. bij het vluchten, komt hij horizontaal. Ondanks het feit dat het dier niet zo kleurrijk is, is het een heel apart gezicht om een ‘wolk’ van hockeysticks in rust, schuin in het water staand, in het aquarium te zien.
Poecilia sphenops, Foto J. Koster
Poecilia sphenops
Black molly.
Langwerpig.
6 cm.
Black molly’s zijn geheel zwart of zwart gevlekt. Het is een kweekproduct. De natuurlijke kleuren wijken hier sterk van af.
Mannetje blijft kleiner en heeft een gonopodium, een zogenaamd geslachtsorgaan. Wat harder en licht alkalisch water. Enige zeezouttoevoeging aan het water is goed voor de Black molly.
Alle waterlagen.
De Black molly komt niet in de natuur voor. De stamvorm komt uit Mexico.
Bijzonderheden: veel groenvoer noodzakelijk. Contrasteert mooi met rode plaatjes. De Black molly is gevoelig voor schimmelziekte.
Poecilia reticulata
Poecilia reticulataGup.
Langwerpig gevormd.
Mannetje: 4 cm, vrouwtje: 6 cm.
Allerlei soorten kleuren zijn mogelijk. Het mannetje is veel mooier gekleurd dan het vrouwtje. Ook de gup die in de handel wordt aangeboden is een kweekproduct, die als zodanig niet in de vrije natuur voorkomt.
Mannetje blijft een stuk kleiner en heeft een gonopodium, een zogenaamd geslachtsorgaan, is veel kleuriger en heeft veel grotere vinnen dan het vrouwtje.
Neutraal water. Enige zeezouttoevoeging aan het water is goed voor de guppen.
Paar vis.
Alle waterlagen.
Oorspronkelijke vindplaatsen: Midden- en Zuid-Amerika.
Bijzonderheid: de gup komt in de vrije natuur in zo’n grote hoeveelheden voor, dat hij ook wel het miljoenenvisje wordt genoemd. Ze zijn op veel plaatsen uitgezet om de muggenlarven op te eten ter bestrijding van muggen. De nagekweekte exemplaren zijn heel divers van kleur en lijken niet meer op de wildvangvissen. Ze planten zich heel gemakkelijk voort, zelfs in een kleine bak.
Moenkhausia pittieri
Moenkhausia pittieri
Diamantzalm.
Hooggevormd.
6 cm.
Grondkleur licht messinggeel, rug donkerder, buik geelwit tot wit. Bij jonge dieren is een duidelijke lengtestreep zichtbaar. De bovenste lichaamshelft is bij opvallend licht prachtig goudglanzend, de onderste partij meer metaalachtig iriserend. Over het gehele lichaam groen tot blauw oplichtende stippen. Rug-, staart- en aarsvin zachtviolet met witte uiteinden.
Het mannetje heeft een grotere rug- en aarsvin dan het vrouwtje.
Zacht en lichtzuur.
Scholenvis.
Middenzone.
Zuid-Amerika.
Hasemania nana
Hasemania nana, Foto: WikepediaKoperzalm.
Langwerpig.
4 cm.
Grondkleur geelachtig groen. Op de kieuwdeksels en de lichaamsflanken een zilverglanzende boventoon, veelal blauwachtig iriserend. De schubben dragen een min of meer donkere omranding. Ter hoogte van de borstvinnen begint een zilverglanzende lengtestreep die zich versmallend uitstrekt tot op de staartsteel. Op de staartwortel een grote oplichtende zone waarin een donkere streeptekening die doorloopt tot in de middelste staartvinstralen. Ongepaarde vinnen min of meer roestbruin met krachtige melkwitte zomen.
Overige vinnen zachtgeel. Oogiris zilverglanzend.
De mannetjes zijn wat slanker gebouwd dan de vrouwtjes en, eenmaal volwassen, intenser koperachtig gekleurd.
Zacht en lichtzuur.
Scholenvis.
Middenzone.
Zuid-Amerika.
Tanichthys albonubes
Tanichthys albonubes
Chinese danio.
Langwerpig.
4,5 cm.
Rug bruinachtig groen tot geelbruin. Flanken aanzienlijk lichter. Buikpartij witachtig. Vanaf de snuit loopt een krachtige lengtestreep tot in de staartvinbasis. Deze eindigt hier in een rode, min of meer sikkelvormige vlek. De lengtestreep is afhankelijk van de lichtinval groenachtig tot goudachtig glanzend. Rugvin aan de basis rood gepigmenteerd, verder geelachtig met blauwe zoom.
Aarsvin geelachtig groen.
De vrouwtjes worden iets groter en hebben een dikkere buikpartij dan de mannetjes.
Zacht en lichtzuur.
Scholenvis.
Bovenin de middenzone.
China, Kanton.
Bijzonderheden: de Chinese danio is een levendig scholenvisje. Bij het pronken kunnen de mannetjes net zo snel achteruit als vooruit zwemmen. De Chinese danio wil een lagere watertemperatuur hebben dan in onze tropische aquaria gewoon is, zo’n achttien tot twintig graden C. Ook wil hij graag op zo’n tien graden overwinteren. Hij kan dat zelfs in een tuinvijver onder het ijs. Hij houdt het bij een graad of vijfentwintig een hele poos goed uit, maar zal uiteindelijk toch gevoelig blijken voor deze hoge temperatuur.
Corydoras panda, foto: A.Ras
