NBAT-leden kunnen op de achterkant van hun lidmaatschapskaart lezen dat de kaart wordt gesponsored door RUTO diepgevroren visvoeders. Voor de redactie was dit een goede reden om dit bedrijf eens in de schijnwerper te zetten en wij vroegen W.A. Tomey om mee te gaan om enkele foto’s te maken.
Wij spraken met Piet van Tongeren, oprichter en nog steeds directeur van het bedrijf; zijn zoon Danny is adjunct- directeur. Het bedrijf sponsort niet alleen de NBAT, maar ook diverse aquariumverenigingen, omdat die noodzakelijk geacht worden voor het behoud van de hobby.
Aquarist Piet van Tongeren begon met het invriezen van watervlooien, muggenlarven enz. om in de winter zijn vissen op een gemakkelijke en schone manier te voeren. Met als nevenvoordelen dat diepvriesvoer vrij van levende parasieten en gemakkelijk bewaarbaar is. Dat ging zo goed dat hij het ook ging doen voor enige medehobbyisten. In 1968 besloot hij om het beroepsmatig te gaan doen en in 1977 stichtte hij het bedrijf RUTO in Zevenhuizen. Hij begon te leveren aan viskwekers, zoals Ruinemans en Ruysbroek. Nu gebeurt de distributie in Nederland door Landman, Smulders en andere. Onder de klanten zijn ook Diergaarde Blijdorp, Burgers Dierenpark en Sea Life Center. RUTO levert aan landen over de hele wereld, in styropordozen en vergezeld van gezondheidscertificaten van de Nederlandse veterinaire dienst.
Het bedrijf telt inmiddels 6 fulltime werknemers en levert diepgevroren visvoer, in handige doordrukverpakkingen, om het probleemloos (en reukloos) in het vriesvak van de koelkast te kunnen bewaren. Die verpakkingen werden vroeger handmatig gevuld, 800 blisters per dag; nu gaat dat machinaal en worden er 10.000 per dag gevuld in eenheden van 10 stuks, samen 100 gram. Daartoe moest een vulmachine aangepast worden aan het verwerken van natte producten. Het hele productieproces speelt zich af in minder dan twee uur om zoveel mogelijk van de voedingswaarde te behouden.
Naast de doordrukverpakkingen brengt RUTO ook diepgevroren losse spierinkjes, krill, hele mosselen en hele kokkels op de markt. Het sortiment telt inmiddels meer dan veertig producten, zowel voor zoetwater- als zeewateraquaria en ook al voor schildpadden. Voor de zeewaterliefhebbers zijn er o.a. rode plankton, inktvis en krill. Dit laatste is maar drie weken per jaar te koop, omdat de vangst aan quota gebonden is. Het wordt hoofdzakelijk geïmporteerd uit Canada. Ook rode plankton, dat uit Noorwegen komt, is er maar drie weken per jaar. Daarna heeft de haring alles opgegeten, samen met de walvissen. Voor RUTO wordt 40 a50 ton per jaar gevangen.
Tubifex en daphnia komen uit het oostblok, maar ook daar is al te weinig te vangen. Afvalwater wordt tegenwoordig gezuiverd geloosd en dan groeien deze diertjes er niet meer in voldoende mate in. Mysis en ook watervlooien (daphnia en cyclops) worden door Gerard Lam (vroeger een bekende viskweker) geschept in de Rottemeren. Rode muggenlarven vormen nog steeds het meest verkochte product, maar worden schaars. Ze komen nog uit België en Duitsland. Het probleem is dat er niet voldoende slib meer is vanwege de waterzuivering. Uit het oostblok worden ook wel vliegenlarven geïmporteerd, die er precies zo uitzien als muggenlarven en langer houdbaar zijn in de koelkast. Voor RUTO zijn die echter niet bruikbaar, omdat ze bij invriezen zwart worden en de vissen eten ze dan niet meer. Rode muggenlarven worden ook wel gekweekt, maar dan zijn ze zachter en daardoor korter houdbaar (in de koelkast maar één dag, tegenover drie dagen voor wildvang). Ze hebben echter wel het voordeel dat er veel minder zware metalen in zitten. Zwarte muggenlarven komen o.a. uit Thailand, waar ze gekweekt worden in waterbakken onder de zitstokken van een kippenfarm. Het verhaal gaat, dat de muggenlarven meer geld opleveren dan de kippen. Daarnaast wordt er tegenwoordig ook “Moina”, een kleine Japanse watervlo, gekweekt met kippenmest. Kreefteneieren zijn niet meer te betalen, omdat ze als ‘kaviaar’ verkocht worden. Daarom verwerkt RUTO garnaleneieren, die veel kleiner zijn. De beste artemia (na rode muggenlarven het op een na meest verkochte product) komt nog steeds uit Californië en Utah. Goede kwaliteit komt voor 95% uit, slechte maar voor 60%. Leverancier Golden Gate levert ook artemia-eieren aan andere. RUTO verkoopt uiteraard alleen diepvries artemia.
Kwaliteit staat voorop. Zo komt de beste spiering uit het IJsselmeer, maar er is moeilijk aan te komen. Dit soort voer wordt los ingevroren in groenteconservenfabrieken, die vroeg in het jaar aanvullend werk zoeken. Dezelfde spierinkjes worden ook geëxporteerd naar Italië en Spanje om gefrituurd als borrelhapjes gegeten te worden. Ook mosselen en oesters zijn van een kwaliteit voor menselijke consumptie. RUTO zou de verkoop wel met 60% kunnen uitbreiden, maar wil geen concessies doen aan de kwaliteit. Het bestuderen van de eetgewoonten van vissen in hun natuurlijke biotopen en in aquaria staat centraal bij de beslissingen over het te produceren diepvriesvoer. Het testen wat de vissen het liefst eten wordt gedaan door visspecialisten in de handel. Zo bleken Malawi- en Tanganjyka cichliden hoofdzakelijk plantaardig voedsel te eten. Het grootste probleem voor RUTO is het vinden van leveranciers van goed voer zonder verontreiniging door zware metalen. Onlangs is een blister met een quintet (vijf soorten voer in één verpakking, twee blokjes van elk) in de handel gebracht. Als toekomstplan noemt Piet van Tongeren een speciaal voer voor kardinalen en neons.
Categorieën:
Diversen
Auteurs:
Leo van den Berkmortel
Fotografie:
Wim Tomey
