De meeste zeenaaktslakken kunnen door hun voedselspecialisme niet in het aquarium worden gehouden. De Spaanse danseres is daarop een uitzondering. Deze komt voor in de Rode Zee, de Indische Oceaan en tropische delen van de Atlantische Oceaan. Dit dier leeft in symbiose met de garnaal Periclimenes imperator en is geen voedselspecialist. De Spaanse danseres eet sponzen, wormen, slakken, stekelhuidige en andere ongewervelde.
Zeenaaktslakken in het aquarium
De meeste zeenaaktslakken kunnen door hun voedselspecialisme niet in het aquarium worden gehouden. De Spaanse danseres is daarop een uitzondering. Deze komt voor in de Rode Zee, de Indische Oceaan en tropische delen van de Atlantische Oceaan. Dit dier leeft in symbiose met de garnaal Periclimenes imperator en is geen voedselspecialist. De Spaanse danseres eet sponzen, wormen, slakken, stekelhuidige en andere ongewervelde.
Het zijn meest voedselspecialisten. Er zijn er die uitsluitend een bepaalde soort sponzen eten. Zo eet Archidoris pseudoargus de spons Halichondria panacea. Zeeanemonen worden gegeten door Aeolidia pappilosa, terwijl Glaucus atlanticus zich hoofdzakelijk met kwallen voedt. Al deze voedseldieren zijn giftig, maar niet voor hun belager. Sommige zeenaaktslakken kunnen de netelcellen en ook de zoöxanthellen, die ze met hun maaltijd binnen krijgen, opslaan in hun weefsel. Daardoor worden ze dan zelf giftig, terwijl ze als ze in de bovenste waterlaag door de zon worden beschenen door de zoöxanthellen worden gevoed. Dit lenen van gif en van symbionten is uniek in het dierenrijk. Niet alle zeenaaktslakken eten echter neteldieren. Zij moeten op een andere manier een oplossing vinden. Zo zijn er zeenaaktslakken die zelf klieren hebben waarin ze zwavelzuur produceren om giftig te worden. Weer andere imiteren hun giftige familieleden en worden daardoor met rust gelaten.
Zeenaaktslakken zijn gelijktijdig hermafrodiet, dus zowel mannelijk als vrouwelijk. Tijdens de paring worden door de beide dieren eieren afgezet, die door de partner worden bevrucht. De twee slierten bevruchte eieren worden dan in een dun lint samengevoegd. Dit lint wordt aan de bodem bevestigd. Deze structuren, die meestal dezelfde kleur hebben als de ouders, plooien en draaien dan spiraalgewijze omhoog. Zo kan er bij alle eieren voldoende zuurstof komen. Wanneer de eieren op een kluit waren gelegd, zou dat niet het geval zijn.
Taxonomie
Stam: Mollusca
Klasse: Gastropoda
Subklasse: Heterobranchia
Superorde: Opisthobranchia
Orde: Hexanbranchia
Familie: Hexanbranchidae
Soort: Hexanbrachus sanguineus
(Spaanse danseres)
Orde: Nudibranchia
Familie: Platydoridae
Soort: Platydoris argo
Orde: Notaspidea
Familie: Pleurobranchidae
Soort: Pleurobranchus testudinarius
Stam: Mollusca
Klasse: Gastropoda
Subklasse: Heterobranchia
Superorde: Opisthobranchia
Orde: Hexanbranchia
Familie: Hexanbranchidae
Soort: Hexanbrachus sanguineus
(Spaanse danseres)
Orde: Nudibranchia
Familie: Platydoridae
Soort: Platydoris argo
Orde: Notaspidea
Familie: Pleurobranchidae
Soort: Pleurobranchus testudinarius
