Sinds het midden van de jaren tachtig zijn guppenkweekvormen uit Moskou ook in West-Europa zeer populair en worden regelmatig op de grote internationale tentoonstellingen geshowd. Vooral qua kleur worden ze nauwelijks geëvenaard. De mannen van de Moskovische guppen kenmerken zich door een intensief blauw gekleurd voorste deel van het lichaam. Deze kleur is afhankelijk van de stemming van de mannetjes soms zelfs donkerblauw. Het achterste deel kan net als het voorste deel blauw gekleurd zijn, het kan echter ook de fraaie filigreintekening hebben. Bij deze tekening kan zowel rood als geel overheersen.
Hetzelfde geldt voor de kleur van de rugvin. Er zijn nog veel andere kleurvariëteiten van de Moskovische gup. Het gaat te ver om ze hier allemaal te bespreken. Slechts de meest voorkomende vormen zijn hier kort genoemd. In Moskou worden ook andere varianten gekweekt, die in West-Europa nog niet worden gehouden. Van de Moskovische gup worden binnen de Europese Guppy Associatie (EGA), waartoe ook Poecilia Nederland behoort, voornamelijk vissen met de wilde grondkleur gekweekt. Over het algemeen zijn de mannetjes van deze guppenvorm dusdanig intensief gekleurd, dat het lastig is om de grondkleur vast te stellen.
Triangel Moskou-gup (man) met een fijne filigreintekening en een ‘oog’ in de staart.Er zijn tot heden weinig kwekers geweest die de kleuren van de Moskovische gup op een recessieve basiskleur hebben gekweekt. Het is moeilijk om de blauwe dekkleur goed zichtbaar op de blonde basiskleur te kweken, aangezien het blauw op de blonde grondkleur slecht zichtbaar is. Een kruising met guppen uit een stam met een blauwe basiskleur door de Berlijnse guppenkweker Gunter Tischmann leverde zeer fraaie vissen op. Bij deze guppen wordt de intensiteit van de blauwe kleur bij de mannetjes sterk door hun stemming bepaald. Een kruising met albino- of gouden stammen lijkt mij niet zinvol. Deze vormen geven reeds genoeg problemen bij de kweek en zouden door het inkweken van het Moskovische gen alleen maar groter worden.
Niet geheel uitgegroeide triangel Moskou gup(man) 
Bonte triangel Moskou gup(man)
De verspreiding van de guppen uit Rusland naar westelijk Europa begon in 1979. Horst Schillath, lid van de toenmalige Kulturbund der DDR, en een bevriende kweker uit hetzelfde land zorgden voor de eerste verspreiding. Zij bezochten in dat jaar een guppyshow in Moskou. Van deze tentoonstelling nam Horst Schillath een mannetje mee, dat hij kruiste met vrouwtjes uit verschillende andere guppenstammen. Aangezien de karakteristieke tekening van de Moskovische guppen via het Y-chromosoom vererft en bovendien nog een dominante dekkleur is, was de donkerblauwe kleur op het voorste deel van het lichaam ook in de volgende generatie bij de mannen zichtbaar. Hoewel er wel verschillen met de oorspronkelijke, Russische stammen waren, konden in de loop van 1980 ook de eerste vissen met fraaie vinnen worden gekweekt. In 1981 en 1982 kwamen er wederom Moskovische guppen in de DDR. Hoewel er wel enige politieke en bureaucratische hindernissen te nemen waren, kwamen deze vissen dankzij de goede contacten tussen de kwekers uit de twee Duitslanden ook in West-Europa terecht. Al vrij snel werden de vissen door vele enthousiaste kwekers vermeerderd. Naast de bekende triangels verschenen er ook ander staartvormen, zoals de rondstaart, met de Moskovische kleur.
Moskou-gup (vrouw) van een roodbonte stam 
Triangel Moskou-gup (vrouw) van een gele filigreinstam
De fraaie Moskovische guppen stellen een aantal eisen. Ze zijn over het algemeen niet zo eenvoudig te houden als andere guppenstammen. De vissen eisen een hoogwaardiger voedselaanbod en helder en schoon water. Voor meer informatie over het houden en kweken van guppen in het algemeen verwijs ik naar de literatuurlijst.
Bij de kweek moet er met enige genetische invloeden rekening worden gehouden. Tegenwoordig vertonen de vrouwtjes van de grootvinnige vormen vaak fraai gekleurde staart- en rugvinnen. Worden dergelijke vrouwtjes gebruikt om Moskovische guppen te kweken met een fraaie filigreintekening in de staart, dan wordt deze tekening na enkele generaties minder fraai. Het fraaie contrast tussen het geel en zwart wordt telkens grover en dreigt door het groter worden van de vlekken zelfs te verdwijnen. Voor de kweek kunnen het beste vrouwtjes met een kleine en kleurloze staartvin worden genomen. De fraaie tekening blijft dan bij de mannen aanwezig. Hoe fijner de tekening, des te fraaier de mannetjes er uitzien.
Daarnaast heeft een grote staartvin van de vrouwtjes ook invloed op het formaat van deze vin bij de mannetjes. De enorme staartvinnen kunnen dan zelfs hinderlijk worden voor de mannen. Door de huidige Europese guppenkwekers wordt een dergelijke vin niet gewaardeerd. Een te grote staartvin kan zelfs tot diskwalificatie op een tentoonstelling leiden. Bij de triangelvorm mag de staartvin niet langer dan tachtig procent van de lengte van het lichaam zijn. Elke kweker heeft de plicht om ervoor te zorgen dat de door hem gekweekte vissen geen hinder van hun staartvin ondervinden en dat hun zwemvermogen hierdoor niet wordt gehinderd. Wordt er rekening gehouden met de eisen die deze guppenvorm stelt en worden ze onder optimale omstandigheden gehouden, dan behoren de Moskovische guppen door hun schitterende kleuren tot de fraaiste aquariumvissen.
